Po wczorajszej rozmowie z profesorem (po badaniu kom贸r m贸zgowych, kt贸re okaza艂y si臋 powi臋kszone) Piotrek zapyta艂: "To co, b臋dzie potrzebna zastawka?! Kolejna operacja?! - wielkie 艂zy pop艂yn臋艂y mu po policzkach. "Czy jedna operacja to ma艂o?! Czy to ma艂o na jednego?!" - 偶ali艂 si臋.
Chwil臋 p艂aka艂, a potem zacz膮艂 si臋 modli膰: "Panie Bo偶e, ja Ci zawierzam t臋 sytuacj臋, Ty wszystko mo偶esz, ja Ci ufam. Wiem, 偶e m贸g艂by艣 sprawi膰, 偶e operacja nie b臋dzie potrzebna. Ty mo偶esz sprawi膰 cud. Ale mo偶e Ty mnie wybra艂e艣, 偶ebym cierpia艂 w intencji grzesznik贸w? No to ja to przyjm臋. Ufam Ci, Ty wszystko mo偶esz, ale nawet jak musi by膰 zastawka, to wiem, 偶e Ty jeste艣 z nami."
Po chwili podzieli艂 si臋 tak膮 refleksj膮: "Im wi臋ksze cierpienie, tym B贸g jest bli偶ej". Zapyta艂am: "Czujesz to?" Odpowiedzia艂: "Tak".
Kiedy ju偶 wie藕li艣my go szpitalnymi korytarzami na operacj臋, powiedzia艂: "Niejeden 艣wi臋ty skaka艂by z rado艣ci na tym 艂贸偶ku, gdyby m贸g艂by cierpie膰 dla Boga. Ja Tobie Panie ufam, wierz臋 偶e b臋dzie dobrze, ufam Tobie. Z Bogiem wszystko mo偶na przetrwa膰. Najgorsze chwile mo偶na przetrwa膰 z Bogiem, ja jestem tego dowodem".
S艂uchaj膮c Piotrka zaczynamy lepiej rozumie膰, co mia艂 na my艣li Jezus m贸wi膮c: "Je艣li nie staniecie si臋 jak dzieci, nie wejdziecie do kr贸lestwa niebieskiego".
Brak komentarzy:
Prze艣lij komentarz